عون بن جعفر بن ابی طالبعون بن جعفر از یاران امام حسین علیه‌السلام است که در کربلا به شهادت رسید. ۱ - معرفی عونعون، مكنّى به ابوالقاسم، [۱]
مفید، محمد بن محمد، الارشاد، ص ۲۴۷-۲۴۸.
فرزند جعفر بن ابی‌طالب عليه السلام و اسماء بنت عمیس خثعمیه است. [۳]
وسيلة الدارين، ص ۲۴۲.
او در حبشه ديده به جهان گشود. [۷]
الاشتقاق، ص ۳۲۱.
۲ - سال تولد عونسال تولدش به خوبى دانسته نيست ولى چون در واقعه جانسوز عاشورا ۵۶ يا ۵۷ ساله بوده است، [۹]
وسيلة الدارين، ص ۲۴۳.
سالزاد وى به احتمال ۴ يا ۵ ه. ق مى‌باشد.بنابه گزارش يعقوبى، پیامبر صلىاللهعليهوآلهوسلم، پس از شهادت جعفر در جنگ مؤته در سال هشتم ه. ق عون و دو برادرش عبدالله و محمّد را در آغوش گرفت و نوازش كرد. [۱۰]
تاريخ يعقوبى، ج ۲، ص ۶۵.
در گزارش ديگرى آمده است: پيامبر صلىاللهعليهوآلهوسلم، فرزندان او را طلبيد و به آرايشگر دستور داد سر آنها را بتراشد و سپس فرمود: عون در خلقت و اخلاق شبيه من است. [۱۱]
تذكرة الخواص، ص ۱۷۳.
نيز گفته‌اند: پيامبر صلىاللهعليهوآلهوسلم فرمود: او در خلقت و اخلاق شبيه پدرش مى‌باشد. ۳ - بیعت عون با امام علی علیهالسلامعون از بيعت كنندگان با علی عليه السلام و از ياران آن حضرت بود كه در تمام جنگ‌هايش شركت داشت. [۱۷]
وسيلة الدارين، ص ۲۴۲ به نقل از نصر بن مزاحم. چنين مطلبى در« وقعة صفين» وجود ندارد.
۴ - ازدواج عونامیرالمؤمنین عليه‌السلام، دخترش، ام کلثوم را به ازدواج عون درآورد. [۲۰]
مامقانی، عبدالله، تنقيح المقال، ج۲، ص۳۵۵.
رجال‌نويسان و مورّخان گفته‌اند: از عون فرزندى باقى نمانده و يا نسلش مشهور نيست، ولى برخى گفته‌اند از او دو فرزند باقى مانده است.۵ - پیوستن به امام حسین علیهالسلامعون پس از شهادت امام علی عليه‌السلام به امام حسن عليه‌السلام و سپس به امام حسین عليه‌السلام پيوست و با کاروان حسینی ، به اتّفاق همسرش از مدینه به کربلا آمد. [۲۵]
وسيلة الدارين، ص ۲۴۳.
[۲۶]
مامقانی، عبدالله، تنقيح المقال، ج ۲، ص ۳۵۵.
۶ - شهادت عونروز عاشورا ، پس از علی اکبر عليه‌السلام و به قولى عبدالله بن مسلم در سنّ ۵۶ يا ۵۷ سالگى به ميدان رفت و نبردى دلاورانه كرد. سى سوار و هيجده پياده را به هلاكت رساند ولى زید بن رقاد جهنی و عروة بن عبدالله خثعمی اسبش را پى كرده و او را به شهادت رساندند. [۲۷]
جمعی از نویسندگان، ذخیرة الدارین فیما یتعلق بمصائب الحسین علیه‌السلام، جمعی از نویسندگان، ص ۳۱۸.
[۲۸]
وسيلة الدارين، ص ۲۴۳.
[۲۹]
مروج الذهب، ج ۲، ص ۳۰۰.
[۳۱]
لباب النساب، ج ۱، ص ۳۶۱.
عبیدالله بن زیاد سر وى را با سر مبارک امام حسين عليه‌السلام نزد یزید بن معاویه فرستاد. ۷ - رجز عون در میدانرجزی كه هنگام نبرد مى‌خواند چنين است: انْ تَنْكرونى فانا بنُ جعفر ••• شهيد صدقٍ فى الجنان ازْهَر يَطيرُ فيها بجناحٍ اخْضَر ••• كفى بهذا شرفاً فى المحشر [۳۴]
وسيلة الدارين، ص ۲۴۳.
اگر مرا نمى‌شناسيد، من پسر جعفرم كه از روى صداقت به شهادت رسيد؛و در بهشت پرتوافشان است و با بال سبز پرواز مى‌كند. در قیامت همين شرف مرا بس. برخی رجز فوق را به عون بن عبدالله بن جعفر نسبت داده‌اند. [۳۶]
خوارزمی، مقتل الحسين عليه‌السلام، ج ۲، ص ۳۱.
[۳۷]
وسيلة الدارين، ص ۲۴۱.
۸ - تذکربرخى از معاصرين شهادت عون در کربلا را توهّم دانسته، مى‌گويند آن‌كه در كربلا به شهادت رسيد عون بن عبدالله بن جعفر است نه عون بن جعفر. [۳۸]
قاموس الرجال، ج ۸، ص ۲۸۳.
۹ - پانویس۱۰ - منبعپژوهشی پیرامون شهدای کربلا، جمعی از نویسندگان، ص۲۹۵-۲۹۸. رده‌های این صفحه : اصحاب امام حسن | اصحاب امام حسین | اصحاب امام علی | شهدای بنی هاشم در کربلا | شهدای کربلا | نهضت عاشورا
|